خدا با توست...
14 بهمن 1392 توسط محسنی
از פֿـ ـ ـدا پرسيـבґ :چطـور مـﮯتوآטּ بهـتـر زندگـﮯ ڪرב؟
گـفت :گذشتـﮧ اَت را بـבوטּ هيـچ تاسفـﮯ بپذيـر،
بـا اعتمـآב،زمـآטּ حآلـَت را بگذرآטּ.و بـבوטּ ترس،برآﮮ آينـבه آمـآבه شـو،
ايمـآטּ نگـهـבآر و تـرس را بـﮧ گوشـﮧ اﮮ انـבآز،
شڪ هـآيتـ را بـآور نڪـטּ و هيچگـآه بـﮧ بـآورهـآيـت شڪ نڪـטּ.
زنـבگـﮯشگـفـت انگيـز است فقـط اگـر بـבآنـﮯ ڪـﮧ פֿـבآ بآ توستـــ