فاطمه محسنی

از ورودی کربــــــلا دلــــ می گیرد
جایی قــــــدم می گذاری
کــ ه روزی کاروان حسیـــــــن(ع) قـــــــدم گذاشت
و نا خــــــود آگاه یاد شهیــــــــد آوینــــــــی می افتم:
و کربـــــــلا را مپنـــــدار کــ ه شهــــــــری ایست میان شهــــرها…

اربعیــــن میگفت:
باور میکنی؟ چهــــــل روز زینبِــ بی حسیــــــــن را…
زینب جان اشک تمامــــــی دارد ولی غــــــــم های تــــــــو هرگز!

اینجا بیــــــن الحرمیـــــن است…
هــوایش هوایــــــی دیگــــــر است…
خاکش جنس دیگـــــــــری دارد…
اینجا کوی دلـــــــدادگان و عاشقـــــــــان الله ست…
اینجـــــــا دوراهــــــی بین الحرمیـــــــن است…

و مگر می توانــــــی بــ ه سادگــــــــی انتخاب کنی…
همیــــــن کــ ه رسیــــــدی پای دلـــــت می لرزد…
اینجا چنددقیقـــ ه ای بغــــــــض می کنی و می نشینی…
تویـــــی و حسیــــــن و ابوالفضـــــــل…
می دانم بـــــــــاورش سخت است…
وزیر لــــــب زمزمــــ ه می کنی:
سِــــرِّ عاشـــــــق شدنم لُطفِـــــ طبیبانــــه ی تــوست …
وَر نـــه عشـــــــق ِ تــــــو کُجــا ؛ این دلِــــــ بیمـــار کُجـــا …

اما لذت ببر از این بغـــــــض.. ازاین آشفتگــــــــی…
اصلا مدتی سر آن دوراهی بنشین و هـــــــــوایش را استشمــــــــام کن…
برگردی دلــــــــــت حسابی تنگـــــِ اینجا می شود…
راستی بــ ه من عاصــــــــی بگو چطور بندگـــــــــی کرده ای که مهمانــــت کرده اند…
خـــــــدایا این روزهــــــا مشغــــــــول پذیرایــــــی
از زائــــــــــرین حسینـــــی…
مــــــزاحمت نشـــــــــوم
فقط خـــــــواستم بگویـــــــــم ما جــــــــــــاماندگان را هــــــم
نــــــــــوازشی…!

بغض نوشت :
وقتی جلــــــوی چشمــــم دست خیلـــی هارو می گیری و میبـــری دلـــــــــم میشکنـــ ه…
ح س ی ن …